Sa Aking Mga Kababata

Sa Aking Mga Kababata 

Kapagka ang baya'y sadyang umiibig

Sa kanyang salitang kaloob ng langit,

Sanglang kalayaan nasa ring masapi

Katulad ng ibong nasa himpapawid.

Pagka't ang salita'y isang kahatulan

Sa bayan, sa nayo't mga kaharian,

At ang isang tao'y katulad, kabagay  

Ng alin mang likha noong kalayaan.

Ang hindi magmahal sa kanyang salita

Mahigit sa hayop at malansang isda,

Kaya ang marapat pagyamaning kusa

Na tulad sa inang tunay na nagpala.

Ang wikang Tagalog tulad din sa Latin

Sa Ingles, Kastila at salitang anghel,

Sapagka't ang Poong maalam tumingin

Ang siyang naggawad, nagbigay sa atin.

Ang salita nati'y huwad din sa iba

Na may alfabeto at sariling letra,

Na kaya nawala'y dinatnan ng sigwa

Ang lunday sa lawa noong dakong una.




From:   http://tl.answers.com/Q/Ang_Tula_ni_Dr_Jose_Rizal_na_Sa_Aking_mga_Kababata


                                            REPLEKSYON
Ang akda ni Dr. Jose P. Rizal ay isang pagpapahalaga sa wikang Filipino. Wika nga niya'y " Ang hindi magmahal sa kanyang sariling wika ay higit pa sa amoy ng mabahong isda". Nagpapatunay lamang na hindi maitatago ng isang Pilipino ang lugar kung saan siya nanggaling dahil siya ito'y mananatili magpakailanman.